Een paard is een edel dier. Maar een paard kan ook onvoorspelbaar gedrag vertonen. Een paard kan bijvoorbeeld plotseling ergens van schrikken en opzij springen waardoor zijn berijder er af kan vallen. Een paard kan een trap geven, die mogelijk bedoeld is voor een ander paard, maar waardoor een persoon wordt geraakt. Hierdoor kan schade ontstaan. Wie is daarvoor aansprakelijk?
Onze wetgever heeft bepaald dat de bezitter van een dier (dus niet alleen een paard, maar ook een hond, kat of koe) in beginsel aansprakelijk is voor de schade die door het dier is veroorzaakt. Indien iemand van het paard van een ander valt door een eigen gedraging van het paard, dan is de bezitter van het paard dus aansprakelijk voor de eventuele (letsel)schade van de berijder. Er zijn maar een paar, weinig voorkomende, uitzonderingen op deze regel.
De bezitter kan zich in elk geval niet succesvol verweren met de stelling dat hem van de gedragingen van het paard niets te verwijten valt. Of de bezitter ‘schuld’ heeft, is hier namelijk niet relevant. Het gaat hier om een zogeheten risicoaansprakelijkheid.
Indien iemand anders dan het slachtoffer een verwijt van het gedrag van het paard valt te maken – een derde liet het paard met opzet schrikken bijvoorbeeld – dan kan de bezitter de schade die hij aan het slachtoffer moet betalen op zijn beurt wel weer op die derde verhalen.
Indien het slachtoffer zelf ook een verwijt valt te maken van de gedraging van het paard dan blijft de bezitter van het paard aansprakelijk, maar kan die omstandigheid er wel toe leiden dat de bezitter niet de gehele schade van het slachtoffer moet betalen. Een deel van de schade blijft dan voor eigen rekening van het slachtoffer. Dat deel is afhankelijk van de mate van schuld van het slachtoffer. Indien het letsel echter heel ernstig is, dan kan de zogeheten billijkheid ertoe leiden dat de bezitter toch de gehele schade moet betalen, ondanks eigen schuld van het slachtoffer. Indien het slachtoffer jonger is dan 14 jaar dan is er helemaal geen ruimte voor een verlaging van de vergoedingsplicht van de bezitter van het paard.
Indien de bezitter zijn paard heeft uitgeleend aan een manegehouder voor gebruik in de lessen, dan is niet de bezitter maar de manegehouder aansprakelijk voor schade die door het paard tijdens de lessen wordt veroorzaakt. De managehouder wordt dan in de wet de bedrijfsmatig gebruiker van het paard genoemd. De wetgever vond het in dat geval redelijk dat het aansprakelijkheidsrisico wordt verschoven van de bezitter naar de bedrijfsmatig gebruiker.
Indien u schade hebt geleden die is veroorzaakt door een paard (of ander dier) of indien u als bezitter of “bedrijfsmatig gebruiker” van een paard (of ander dier) aansprakelijk bent gesteld voor de schade van iemand anders, dan komt RAAF advocaten op voor uw belangen.
Neemt u contact op met mr. Frank Arts, advocaat | partner van RAAF advocaten, voor een vrijblijvend eerste gesprek. Hij is bovendien goed bekend met het jargon en de eigen cultuur van de paardenbranche en is voorheen jarenlang actief geweest in de wedstrijdsport. Dat praat wel zo makkelijk. Hebt u een rechtsbijstandsverzekering? Dan betaalt de rechtsbijstandsverzekeraar mogelijk de kosten van zijn inschakeling.
